ESD - ELECTRO STATIC DISCHARGE


Obuwie ochronne zgodnie z normą DIN EN ISO 20345

Ogólnie rzecz biorąc wszystkie buty ochronne są produkowane zgodnie ze wymogami normy DIN EN ISO 20345. W normie tej nie ma opisanych wymagań/badań dotyczących standardu ESD. Jest tu zdefiniowany tylko zakres antystatyczny dla obuwia ochronnego.

 

Obuwie antystatyczne należy stosować , jeśli zachodzi konieczność zmniejszenia ładunku elektrostatycznego i jednocześnie nie jest wykluczony kontakt z urządzeniami pod napięciem. Małe porażenia prądem elektrycznym spowodowane wyładowaniami elektrostatycznymi nie są z reguły niebezpieczne dla ludzi, ale mogą mieć poważne konsekwencje w obszarach zagrożonych wybuchem lub podczas dotykania czułych elementów.

 


W normie DIN EN ISO 20345 określona jest rezystywność dla wszystkich butów ochronnych. Musi być zawarta w przedziale większym niż 105 omów (100 kΩ) i mniejszym niż 109 omów (1000 MΩ).

 

Oznakowanie obuwia ESD

Symbol ESD zgodnie z normą DIN EN 61340 służy do oznakowania produktów chroniących przed efektem ESD. Nie chodzi tu o wymóg normy dla obuwia DIN EN ISO 20345. Obuwie zakwalifikowane jako ESD gwarantuje elektryczną rezystywność określoną metodą pomiaru człowiek-but-podłoże zgodnie z normą DIN EN 61340-5-1 wynoszącą <108 omów (100 MΩ). Służy to ochronie wyrobów w procesie produkcji oraz podczas pracy w obszarach zagrożonych wybuchem.

 


Zasadniczo buty ESD mają te same cechy bezpieczeństwa, jak buty bez symbolu ESD. Producent obuwia gwarantuje tutaj jedynie określoną powyżej rezystywność. Cechy związane z bezpieczeństwem są identyczne dla obu grup obuwia, a więc np. elektryk podczas swojej normalnej pracy musi nosić również obuwie ochronne ESD. Ocenę tego, czy w przypadku pracy z urządzeniami lub podzespołami pod napięciem należy podjąć dodatkowe środki ochronne, należy przeprowadzić na podstawie oceny ryzyka na stanowisku pracy. W przepisach niemieckiego ustawowego ubezpieczenia wypadkowego DGUV 112-191 określona jest w przypadku stosowania ochrony stóp i kolan dolna wartość 105 omów (0,1 MΩ), jako najniższa granica rezystancji produktu, w celu zapewnienia ograniczonej ochrony przed niebezpiecznymi prądami elektrycznymi przepływającymi przez ciało (porażenie prądem) podczas prac wykonywanych przy napięciach do 230 V.